Cerita Bahasa Jawa LEGENDA DANAU TOBA
Nang sawijining dina petani kesebut lunga menyang kali neng cedhak omahe, dheweke nduwe pangarah nggoleki iwak kanggo lawuh dina iki. Kanthi mung berbekal siji pancing, pakan lan panggon iwak, dhewek banjur mangkat menyang kali. Sakwise sangantine neng kali, petani kesebut banjur nguncalke panjinge . Kanthi nunggu panjinge dipangan iwak, petani kesebut ndonga,“Duh Gusti Alloh, m Neng wilayah Sumatera uripa sawong petani sing sregep banget tandhang gawe. Dheweke urip dhewe tanpa batih. Saben dina dheweke tandhang gawe ggarap sawah lan golek iwak. Hal iki dipayokake dheweke kanggo ngebaki kebutuhane sadina-dina.muga-muga aku bisa oleh iwak akeh dina iki”. Sawentara wektu sakwise ndonga, pancing sing dilemparkannya mau nampak bergoyang-goyang. Dheweke cepet nggeret panjinge. Petani kesebut seneng banget, amarga iwak sing dioleh dheweke gedhe banget. Sakwise sawentara wektu memandangi iwak pakoleh tangkepane, petani kuwi kaget banget. Jebulna iwak sing ditangkepe kuwi bisa ngomong. “tulung aku aja dipangan pak!! Benke aku urip”, bengok iwak kuwi. Tanpa akeh takon, iwak tangkepane kuwi banjur dibalekne menjero banyu meneh. Sakwise mbalekne iwak menjero banyu, petani kuwi nambah kaget, amarga dumadakan iwak kesebut ngowah dadi sawong wedok sing ayu banget. “Aja wedi pak, aku ora arep nglarani kowe”, tembung si iwak. “sapa kowe iki? Bukane kowe seekor iwak?, takon petani kuwi. “aku yaiku sawong putri sing dikutuk, amarga nglanggar aturan kerajan”, jawab wedok kuwi. “Terimakasih kowe wis membebaskan aku saka tumakne kuwi, lan dadi imbalannya aku gelem kok dadekne bojo”, tembung wedok kuwi. Petani kuwia setuju. Mula dadia dekne kabeh dadi bojo bojo. Ning, ana siji ujar sing wis disepakati, yaiku dekne kabeh ora oleh nyeritoke menawa asal-usul Puteri saka seekor iwak. Nek ujar kuwi dilanggar mula arep kedadean petaka dahsyat. Sakwise sawentara suwe ing dekne kabeh rabi, akhire kebahagiaan Petani lan bojone nambah, amarga bojo Petani bayen sawong bayi lanang. Anak dekne kabeh tuwuh dadi anak sing tampan banget lan kuwat, ning ana kebiyasan sing nggawe heran kabeh wong. Anak kesebut sanuli rumangsa ngelih, lan ora tau rumangsa wareg. Kabeh jatah panganan dilahapnya tanpa turah. Nganti mubarang dina anak petani kesebut mbisa tugas saka emboke kanggo ngiringaken panganan lan wedang menyang sawah neng endi bapake lagi tandhang gawe. Ning tugase ora dikebakane. Kabeh panganan sing sakudune kanggo bapake dilahap entek, lan sakwise kuwi dheweke keturon neng siji gubug. Pak tani nunggu ketekan anake, kanthi nguwawa ngelak lan ngelih. Amarga ora kuwawa nguwawa ngelih, mula dheweke banjur mulih menyang omah. Neng tengah dalan mulih, pak tani ndeleng anake lagi turu neng gubug. Petani kesebut banjur nangekne dheweke. “Hey, tangi!, bengok petani kuwi. Sakwise anake ketangi, petani kuwi banjur narekne panganane. “endi panganan gawe bapak?”, takon petani. “wis entek dakpangan”, jawab si anak. Kanthi nada dhuwur petani kuwi banjur nyrengeni anake. "anak ora tau diuntung ! Ora ngerti awak! Dasar anak iwak!," umpat si Petani tanpa eling wis mengucapkan tembung pantangan saka bojone. Sakwise petani mengucapkan tembung-tembung kesebut, saknalika kuwi uga anak lan bojone ilang lenyap tanpa bekas lan jejak. Saka bekas injakan sikile, dumadakan menyemburlah banyu sing deras banget. Banyu meluap dhuwur banget lan amba dadine mbentuk siji telaga. Lan akhire mbentuk siji tlaga. Tlaga kuwi akhire dikenal kanthi jeneng Danau Toba. Mangkene cerita legenda danau toba dalam bahasa jawa.
0 Response to "Cerita Bahasa Jawa LEGENDA DANAU TOBA"
Post a Comment